Orbita

Orbita Potaufeu. Planeta nie posiada satelity.

Stałeś ustawiony w rządku, wraz z pięcioma innymi żołnierzami. Przed wami stał umięśniony, brodaty jegomość w lepszej jakości zbroi od was.
- Dobra pioneczki, czas byście się wykazali dla Lorda Coolera i podbili tą planetę.
Zaczął mówić, po czym odpalił ekran który znajdował się za nim. Na ekranie wyświetlona została planeta i kilka jej miejsc. Pustkowie, pustynia i piach. Nie wyglądało to na zbyt rozwinięte technologicznie. Jednak planeta jak planeta, na pewno miała coś ciekawego w sobie.
- Potaufeu to jedna z nielicznych planet, na której żyją dość inteligentni mieszkańcy. Waszym zadaniem jest odnaleźć coś ciekawego, co przyda się armii i przy okazji podbić miasto czy co oni tam mają.
Tutaj skończył się przekaz, a statek zaczął zniżać lot i kierować się w stronę planety. Za oknem świeciło słońce i rozgrzewało zimne pustki kosmosu, gdzieś tam czasami przeleciał meteor i rozbił się o inny meteor, który skierował się na pobliską planetę. Był na szczęście tak mały, że raczej spłonie w atmosferze. A na statku była impreza urodzinowa pułkownika AppleJack'a, oczywiście wszyscy którzy przyszli byli martwi. Dlaczego? Główna zasada Coolera - Zero imprez.
Statek zaczął trochę wpadać w turbulencje, odgłos silników sprawiał iż czuliście że cała maszyneria działa prawidłowo. Czasami mocniej grzmotnęło, czasami mniej. Ważne jednak, że lecieliście prosto do celu.

Lot trwał troszkę długo, ale trzeba było znaleźć odpowiednie miejsce do lądowania. Tak czy siak wasz dowódca opuścił pomieszczenie i udał się do siebie, pozostaliście sami całą grupą. Drzwi były na przeciw was, ale do wyjścia jeszcze daleko.
Na pytanie, które zostało zadane koledze. Ten po prostu wzruszył ramionami.
-A skąd mam wiedzieć, jesteśmy tutaj pierwszy raz.
Reszta raczej milczała, bo też nie znała odpowiedzi. No jednak mniejsza, pojazd zaczął wkraczać w atmosferę. Zza oknem było widać płomienie i po chwili chmury, dość szybko uwinęło się z przeprawieniem. Gdy już tylko znaleźliście się pod chmurami, statek powoli lądował. Gdyby ktoś był ciekawy wyjrzenia za okno, to będzie mógł dostrzec skaliste tereny. Dokładnie same skaliste tereny, zero zieleniny czy drzew. Może gdzieś jest jakaś pustynia, ale na tą chwilę nic poza górami i ziemią nie było widać.
Kilka minut później statek zetknął się z ziemią, jednak na nieszczęście wylądował na kruchym podłożu i zapadł się w połowie. Można powiedzieć, że utknął. Po chwili z głośników wydobył się głos kapitana.
- Emm tak, no więc ci co mają ruszać niech wyjdą górnym wyjściem. Zapadliśmy się trochę pod ziemię, więc boczne wyjścia są poblokowane.
Koniec przekazu. No więc instrukcje były jasne, trzeba było skierować się do innego wyjścia. Cała drużyna powoli zaczęła się zbierać do innej sali. Ty wraz z Hadalem zostaliście z tylu.
- Zapowiada się ciekawie.
Odparł troszkę przynudzony, po czym powoli zaczął podążać za resztą ekipy.


z/t - Pisz tutaj

Otwierając swoje ślepia, lekkie światło okrywało kawałek podłogi. Przykuty do ściany, od pasa w górę. Pierwsze co dostrzegłeś, to swojego towarzysza Hedala. Widać spoglądał na ciebie od dłuższego czasu i czekał aż się wybudzisz.
- Wstawaj księżniczko, już ranek.
Zażartował sobie na swój sposób, po czym westchnął. Wracając jednak do pomieszczenia, które było dość szczelne i posiadało jedno wyjście, którym były stalowe i grube drzwi. Cela, jak cela. Kosmiczna! Nim zdążyłeś cokolwiek powiedzieć, czy też odpowiednio zareagować. Hedal postanowił kontynuować rozmowę, czy tam ją przeciągać.
- No więc ominęło cię spotkanie, z czarnuchami... Powiedzieli, że jak będziemy dobrze się zachowywać, to nas nie zabiją... Eh i ten, możemy raczej na razie zapomnieć o powrocie do Coolera. Wiozą nas poza znane nam systemy, pewnie będziemy musieli trochę powalczyć o przetrwanie.. Rany, kto by pomyślał, że akurat tak skończymy... Cóż, lepiej niż pozostali co gryzą piach.
Tutaj Hedal postanowił zakończyć swoje przemówienie i opuścił głowę, widać coś mu siedziało na serduszku i pewnie nie chciał więcej mówić. No ale tak czy siak, jest na razie spoko. Bo w tle zaczęła lecieć jakaś muzyczka, jakby z ukrytych głośniczków.

OOC:
- Rany opatrzone
- Muza z głośników